<strong>TATİL: </strong> ANLIK (2) ~ <i>(2025)</i>

Şunun devamıdır.. 😊👇

https://ssequ.blogspot.com/2025/06/tatil-anlk-2025.html?m=1

***

Diğer postumu çok şişirdiğimden Tatil: Anlık (2025) yazılarıma buradan devam edeceğim.

Şu an yoldayız Erzin İçmelerine gidiyoruz. Ne kadar süre kalacağımız belli değil. Annemin sıkılmasına bağlı. Osmaniye üzerinden gidiyoruz, Dülük Baba, Kömürler, Sakçagözü, Amik Ovası, Osmaniye çevre yolu ve Hatay'ın Erzin ilçesinden geçtik. Hayırlı olur inşallah.

Yazarım. Sevgiler. 😊🙌

20 Temmuz 2025

07.10

***

Bu ahşap evin mimarisi o kadar çok hoşuma gitti ki gece inip aşağıdan fotoğrafını çektim. 😊👇

Erzin resimlerini fırsat buldukça paylaşmaya devam ediyorum.

Kendimi de çektim. Filtresiz olarak şudur. 😊👇

***

Bu gece Erzin'in balkonunda oturup çay içerken anneme Oktan Keleş'in videolarını izlettim. Canım Anneciğim.. Kızının radikal-içrekci, ülkücü-alperen olduğunu bilmiyor.

Soranlar olduğunda ben direkt "Kafatası milliyetçisiyim." diyorum. Doğru söze ne nedir? 😐😐

22 Temmuz 2025

00.50

***

25 Temmuz - Huawei Ekranımdaki Lekenin Artık Çözüm Gerektirmesi

Sıcaklığa bağlı oluştuğunu biliyorum bu lekenin. Ben de buzu bir poşete sarıp buz şişesini telefonumun üzerine oturttum. İşe yarayacak gibi görünüyor. Siyah daire küçülmüş biraz.

Bugün Nizip'e gittim. Geçen haftanın koordinatörlük formlarını bıraktım, bu haftakileri aldım. Ama güneşte yürümek beni bitkin düşürdü.

Üstüne geldim annemin azarını işittim. Neymiş ilaçlarını içtin mi diye sormuş, onu sorguya çekmişim. Tamam sormuyorum dedim ben de.

Bir de ablamın azarını işittik annemle ikimiz. Kombiden sıcak su gelmiyormuş. Sanki biz bozduk.

Ne bilim ya bu evde kimseye laf söylenmiyor. Hayvan gibi azarlıyorlar adamı. Canım Güzel Sevgilimin hayaliyle s.. varken burda sizin kaprisini yemek çok da meraklısı olduğum bir şey değil. Ablamı hiç sevmiyorum ya. Bu kayıtlara geçmesi gerçekten üzücü. Ama sanki karşısında bitli sokak kedisi varmış gibi aşağılıyor beni. Özellikle son zamanlarda bırakın bir şeyler sormayı ağzımı açıp bir şey demeye korkuyorum. Çünkü suçlusu benmişim gibi hep bana kızıyor.

Yusuf'u ben mi doğurdum. Annemi ben mi doğurdum. Onlarla ilgili bir şey olunca hep bana kızıyor. Dediği her şeyi yapmama rağmen. Benim varlığım hata bu evde. Bulunmam hata.

***

26 Temmuz 2025 - 20.05

Şaka maka Temmuz ayını bitiriyoruz. Bugün Akis Hocamla görüştüm. Sohbet etmek için aradım, "Müsaitsen görüşek." dedi kendine has o üslubuyla. 😊 Ben de "Üniversite taraflarındayım, buralara gelebilir misiniz yoksa ben mi yanınıza geleyim. Ama benim oraya otobüsle gelmem biraz uzun sürer." dedim. Bu sözün ardından yarım saat sonra üniversite bulvarında bir kafede bulduk kendimizi.

Resim de çektim unutmadan. Her görüştüğümüzde laf lafı açıyor ve fotoğraf arada kaynıyor. "Durun unutmadan önce fotoğraf çekelim." dedim. 😊

Güzel çıktığımız birkaç tanesini paylaşayım. Canım Hocam benim yaa. Tam 20 sene olmuş düşünebiliyor musunuz? Ben bu Mübârek Zâtın, Canım Akis Hocamın ellerinde yetiştim.

Rabbim ömrüne ömür katsın, sağlık sıhhat huzur mutluluk versin. Gerçekten çok Güzel İnsanlar tanıdım bu hayatta. Akis Hocamda bunlardan biri, en başta geleni Allahualem. 🙏🙏🙏💫💫✨✨

Durum resimleri atayım..

Telefondan telefonu çektik. İki bilgisayarcı bir araya gelince filmografik kurgular çıktı ortaya. 😃👇

Bu arada oturduğumuz kafeyi de Akis Hocam seçti. Üniversitede oturan biziz, maşallah muhiti benden iyi tanıyor. Bahçeli bir kafe varmış benim en az yüz kez önünden geçtiğim yokuşa bakan caddede. Hayret ettim doğrusu. 😃 Orayı bir tercih olarak sundu.

Ama biz klimanın soğuğunu bahçenin havadarına tercih ettik. 😎

Çıkarken "Nasıl benim bulduğum yer güzel değil mi?" diyor.

"Ortalama bir sıcaklık birazcık yeşilliklerin arası olsa da iyi olurdu." dedim. Başka biri olsa bu kadar rahat konuşamazdım ha. Akis Hocamla abi-kardeş gibi olduk. Aslında ben Onu manevi babam olarak görüyorum. Ama baba ifadesi onu yaşlı hissettirdiğinden kızıyor öyle dememe.

Akis Hocamı 2006'dan beri tanıyorum. Aslında bu upuzun bir yazının konusu. Üniversite kpss tercihlerimde, ücretli öğretmenliğimde hep yanımdaydı. Asla açılamadığım, şimdi evli iki çocuklu olan gizli aşkımı kendisine anlatıyordum. Bana özgüvenli olmayı öğretirdi. Çünkü ben lisedeyken de içime kapanıktım.

Sadece dinsel-bilimsel konularda sohbet ederdim etrafımdakilerle. Haliyle arkadaşlık ilişkilerim gelişemedi. Maalesef.. 😐😐

Akis Hocamla konuşurdum işte. Günlük tutardım. Hâlâ sakladığım tomar tomar günlüklerim var.

Ceza, Çilekeş, Ogün Sanlısoy, Hayko, Şebo, Teoman, Erkin Koray, Cem Karaca dinlerdim. Puff bee. Bağıra çağıra heavy metal söylerdim. Soad, Lp, Evanescence, metallica, Nickelback dinlerdim.

Anlayacağınız çok müzik dinler ve söylerdim. Kitaplar, derslerim ve müzik dışındaki her şeye ilgisiz kalıyordum da denebilir.

Ah be niye hatırladıysam o günleri..

Boşverin boşverin benim gençliğim çok sakat. 😃😃

İşte öyle bir dönemde dost olarak, bir abi, bir arkadaş, sığınak olarak ben Akis Hocamı gördüm. Canım Hocam, Rabbim esirgesin seni ve o güzel aileni.. 🙏✨✨

Telefonumun ekranına buz oturttuğumdan (siyah lekeyi dağıtmak için) iki gündür fazla telefon kullanamıyorum.

Kitaba yüklendim. Hakan Yılmaz Çebi okuyorum. Aşığım bu adamın zekasına, bilgi düzeyine, insanlığına.

Yusuf bizde. Az önce - o benimle tartıştı ben onunla tartışmadım. - az önce Yusuf'la münakaşa ettik. Ona yanlış yaptığı bir şey hakkında uyarıda bulundum. Baktım bana laf yetiştiriyor. Tamam ben sustum sen de sus dedim içimden. Şimdi balkonda anneme beni kesiyor. Bu çocuk daha 9 yaşında.

Eskisi gibi kendimi paralamıyorum yeğenlerim için. Sonuçta anne babalarının kucağına gidince bizden aldıkları her şeyi sokağa atıyorlar.

Boşverin ya.. Ona bu yaşta laf yarıştırmayı öğreten anası babası düşünsün.

Yusuf'la akşam yemeğinde barıştık. Mayyak bu alfa kuşağı ya. Kendisiyle barışmıyorum diye yastıkla beni dövüyor. 😃 bana art arda özür diledi. "Hata yapma ve özür dileme." dedim. Gerçekten nefret ediyorum bana özür dilenmesinden.

Sofrada beyin yakan bir soru sordu. Bakın şimdi,

Hani elektrik devrelerinde (-) ucu toprak hattını temsil eder ya. O zaman kendi oyuncağının devresinin pili yuvasından çıkıp iki eksi ucu birbirine dokundurulduğunda (yani toprak hattına temas etmiş gibi düşünün) devre niye çalışmıyor, diyor.

Biraz düşündüm.. I ıh.. Çıkmıyor. Geniş bir zamanda chatgpt'ye sorarım.

Sevgilimin Yeni Profil Resmini İzliyorum...

Ne kadar güzel olduğunun farkında mı acaba. Onu bu kadar yoğun sevmemden rahatsızlık duyuyor mu. Konuşamıyorum.. Hiçbir şey soramıyorum kendisinde. Karanlık demir bi kutuya hapsolmuş gibiyim. Tek bir yanlış kelimeme kızar diye ödüm patlıyor.

Hayırlısı olsun. Sevgilime nası taptığımı buradan açık etmeyeceğim. Onu incitecek tek bir harekette bulunamam.

Hayırlısı olsun. Onu ne kadar saf, temiz sevdiğime Rabbim şahit olsun. Başka bir şey demeyeceğim.

***

28 Temmuz 2025

Akşam namazı sıraları

Size ne yaptığımı anlatayım bugün zaten son birkaç gündür giren çıkan yok bloguma.

Sevgilimin arada boş vakitlerinde girdiğini düşünüyordum. Ama son 3 gündür falan hiçkimse yok ya. Bildiğiniz boş koridor gibi. Bütün dersleri dolu öğretmenler odası gibi.. Yaz tatili Mevlana Mtal'in bahçesi gibi...

Ben de çay içiyorum balkonda. Aşşadan kadın sesi geliyor. Tmm kimseyi aşşalamıycam bu yazımda. Ya Rabbel Alemin. Aşşa oturmayı ve bu kadar yüksek sesle konuşmayı kendileri tercih ediyorken günahlarını almadan sadece var olanı dile getirmek aşşalamak mı oluyor.

Ne yaptım bugün?

Her zamanki gibi bir güzel güzellik öğünümü (kahvaltı kahvaltı) yedim, duş aldım, 12 gibi evden çıktım. İki işletmem, ikisi biri sokağın (Nişantaşı Sokak. Onu da yazarım bir ara. Lise yıllarında çok aşındırdığım bir mecradır.) başında öbürü de sonunda zaten. Önce sokağın alt yanındaki işletmeyi ziyaret ettim, geçen haftanın formunu imzalattım. Geçen hafta Erzin'deydik ya. Geçen haftanın formları bu haftaya tehir etti.

Sonra sokağın başındaki işletmeyi gördüm. Sonra evime geldim, öğle namazı. Biraz pc işlerim vardı. Tel.deki bütün fotoğrafları pc'ye yedekledim. Derken ikindi okundu. Namaz kıldım. Ev sahibine kirayı teslim ettim.

Sen hâlâ kiraları elden mi ödüyorsun?" sorusu..

Ev sahibinin sosyokültürel seviyesine göre değişiyor aslında. Yeni ev sahibim biri memur diğeri mühendis. Aslında hesaplarına gönderiyordum. Ama böyle daha pratik oluyor. Zarf içinde veriyorum parayı. Onlar da sorun etmiyor sağ olsunlar. 🙏✨

Ev kiran ne kadar?

Lütfen.. Bu yazıyı okuyanlar. Çok fazla şey merak etmeyin. Bu gibi soruların aklınıza gelebileceğini tahmin edebiliyorum. Kirayı verdim geldim işte, fazla finansal konuşmayalım.

Finansal bir kocan olur inşallah.

Buna da puhaa ya demek istiyorum. Gerçekten her ne kadar matematikte market problemlerini zevk alarak çözsem de gerçekten nefret ederim para konuşmaktan. Ben kendimi tanıdığımdan beri öyleyim. İlgi(sizlik) alanı diyeyim.

Cergibozan İşletmesine yarın gideceğim inşallah. Bugün Cergibozan'ların Oğlu "Çok zor ofise gelmemiz." dedi iki defa. Ben de darlamadım adamları. Formu imzalatmak için inşallah yarın gideceğim.

Adnan Bey hiç "Cergibozanların Oğlu" vasfıyla lekelenecek biri değil biliyor musunuz. Çok mutevazı olduğu kadar samimi, zeki, çalışkan ve açıkgözlü. Erdem Koleji'nde liseyi okuduktan sonra hemen kendi işini (güvenlik, iot sistemleri) kurmuş. Güzel çalışıyor maşallah barekallah. Bekar. Daha 29 yaşında. 2 eleman çalıştırıyor elinin altında.

Mesajlarda baktım abla kardeş sıcaklığıyla konuşuyoruz, ofise imza için gittiğimde biraz uzun tuttum sohbeti.

Genelde karşımdakilerin konuşmaya istekli olduklarını gördüğümde -eğer benim de kafam uyuşuyorsa- sohbeti bilerek uzatırım. İsteksiz ya da yoğun olduğunu görürsem ya da sevmediğim biriyse sohbeti özetleyen cümlelerle noktalamaya çalışırım.

Adnan Bey'le de güzel bir sohbetimiz oldu. Ama bu hafta son, öğrencimin stajı bitiyor. 😊

Abimi de tanıyormuş. Abimin Cergibozanlar'da güvenlik olarak çalıştığını söyledim. Muhtemelen abim de onu tanıyacak. Da o zamanlar bu Adnan Bey'ler falan bebekti hep ya. Nesil çok çabuk ilerliyor.

İyi insanlarla karşılaşmasını diliyorum, Sevgili Adnan Bey'in..

Şu an adaçayı içiyoruz. Biz balbaşı deriz. Köyde gittiğimizde köyden topladık. "Ben varken hiç bu çaylar içilmiyor diye üzülmenize gerek yok. Ben gitmeden bu çayları bitiririm." dedim anneme.😊

Çayın her türlüsünü çok seviyorum ya. Gelin beraber içelim. 😉😉

Rabbime sonsuz defa şükürler olsun bizlere böylw nimetler bahşettiği için..

Elmahdulillah. Allahümme Yâ Şekûr..

***

31 Temmuz 2025 - 17.20

Şu an okuldan geliyorum. Geçen haftanın formlarını bırakıp bu haftakileri aldım. Yol boyunca 50-60 sayfa kitap okudum. Durun hoşuma giden bir sayfayı sizle de paylaşayım. 😊

Hakan Yılmaz Çebi efsanedir ya. Rabbim korusun ülkemin böyle güzel insanlarını.. 👇👇

Şu an dolmuştayım. Suyum çıktı, bunun adı terlemek olmaz hayır. 😐😰Biraz da yandım sıcaktan. Bir de öyle mayıştım ki.

Yarın inşallah Menzil'e gideceğiz. Çok mutlu, heyecanlıyım. 😊😊✨✨✨ Bu haftasonunu (2-3 Ağustos) inşallah Menzil'de geçireceğiz.

Neslihan Ablam, Seyit, Perihan ve çocukları ve Neslihan Ablamın dergahtan arkadaşları olmak üzere çok geniş ve cıvıl cıvıl bir kafileyle gideceğiz. Geçen seneki aynı kafile olduğunu söyledi Nesli Ablam. Ama ben sürekli ağladığım için hiçbiriyle yakınlık kuramamıştım geçen sene. 😕

Bu sene daha iyiyim. Allahım hamd olsun.

Geçen sene Menzil'den dönünce bir rüya görmüştüm. Ayağıma bulaşan çamur lekesini Menzil'in nurlu çeşmelerinde yıkıyordum.

Bu rüyayı gördüğümde il mem'de çalışıyordum. Sonra ışık hızıyla yaşanan gelişmelerde norm fazlası oldum, Mevlana mtal'de kontenjan açıldı ve bu kontenjana hoop - balıklama atladım.

Şu an olduğum yerden çok mutluyum Allahualem. Bir tek servis sorun oldu. O da sorun değildi aslında, yetişemediğim durumlarda taksiyle gittim. Ama müdür bey bunu bir silah olarak sürekli üzerime doğrulttuğundan artık bir yerden sonra Rabbim sabrını verdiğinden sorunsuz, iyi dileklerle ayrıldık çok şükür. Çok şükür hamd olsun kavgalı ayrılmadık.

Seneye de eski müdürü ziyaret etme görevini Zahide'yle bana vermiş Eyup Hoca. Ya bırakın Allahınızı severseniz. Başka birine paslayacağım. Gitsin kim seviyorsa eski müdürü o ziyaret etsin.

Öğrenciler de keza aynı. Ben o veledi nâ-evvelîleri (birkaç öğrenci dışında) hiçbir zaman sorun olarak görmedim, işimi de hakkıyla yaptığıma inanıyordum fakat müdür bey bunu da belirsiz aralıklarla silah olarak üstüme doğrultuyordu sağ olsun.

Gerçekten Rabbim iyi insanlarla karşılaştırsın ya.

35 yaşındayım ve bu yaştan, bunca acı tecrübeden sonra bir Sevgilim, Onun Güzel Ailesi, bir de Kendi Ailem dışında hiçkimseye eyvallahım olmaz, olmayacaktır.

02 Ağustos 2025

Sabah Menzil için yola çıkmak üzere 7ye çeyrek kala Gençlik merkezinin önümde olacağız inşallah. Şu an Nesli Ablamgildeyim. Saat 01..

Damda yatıyordum aşağı indim ya. Rahat edemedim itiraf edeyim. Aramızda kalsın ama Seyit'e diyordum ama asıl deli yatan benmişim. Kendimi top gibi kaskatı kesilmiş hissettim. Burda daha rahatım. Puha ablam beni gece yatırdığı yatakta bulamayınca kesin anlar rahat edemeyip aşağı indiğimi. 😃😃

Yattığımız yer hiçbir açıdan görünmemesine rağmen zor oldu eşarp gömlek etekle yatmak. Başka türlü de yatamazdım öyle açık alanda. Neyse..

Sabah ola hayrola inşallah..

Fırsat buldukça yazarım.

Sevgilerimle. 🙏😊

***

Aktoprak, Yavuzeli, Araban, Pazarcık, Besni ve Kahta güzergahlarını takip edip Menzil'imize varacağız inşallah. En arka koltuğu full kapladık. Şu an solumda iki çocuk sağımdaysa Seyit oturuyor.

Yalnız Elif Mihra hiç susmuyor. Ben de mümkün olduğunca sorularını cevaplamaya çalışıyorum. Seyit de derslerle alakalı bir şeyler söylüyor. Az önce pi sayısıyla ilgili değişik bir bilgi paylaştı. Teyzem sonra konuşalım. Dedim. Bir yandan organizatör bayan, Songül Abla para hesabı yapıyordu.

4 koltukta 3 çocuk + 2 yetişkin toplam 5 kişiyiz. Perihan, ben, Talha, Mihra, Seyit varız.

Seyit'e telefonu yasakladım. "Bundan sonra benim yanımda sana telefon yasak." dedim. Elimde şimdi telefon görünce sen niye telefonla oynuyorsun diyor. Çocuk haklı. 😶😶

Aha telefonu birakim. 😐😐

***

03.08.2025 - Menzil'den Geldikten Sonrası

Merhabalar..

9.30 gibi eve geldik. Annemle kahvaltı yaptım. Eşyaları toparladım. Şimdi uzanırken telefonu elime alma fırsatım oldu. Ama acayip yorulmuşum. Gece kalabalıkta sesten, gürültüden hiçbirimiz uyuyamadık.

Çook güzel geçti bu seneki Menzilim. Geçen senenin 100de 1i kadar ağladım sanırım. Bol bol dua ettik. Gezdik, yedik, içtik.

Hatmeye katıldım. Cemaatle namaz kıldık. Aralarda gezdik ve oturduğum zamanlarda genelde Kuran okudum.

Çarşıyı gezdik. Ben hediyelik eşya bölümünde fazla oyalanmayıp Arifan Kitabevi'ne attım kendimi. Neslihan Ablam benim ardımdan arkadaşlarıyla kitapevine gelip beni kitap incelerken görünce "Aha bizim kitap kurdu burda çıktı. Ben biliyordum burada olduğunu." diyor. 😃

Güldüm. Sonra "Anneme bir şey aldın mı?" diye sordu. Yok ne alsam dedim. Sonra birlikte Arifan Çarşı'ya tekrar geçip anneme yeğenlerime hediye beğendik.

İnsanın ablası olması böyle bir nimettir işte. Benim için bir strese dönüşmedi hediye beğenmek. Neslihan Ablamla kolaycana beğendik. 😊😊 Oyy canım ablalarım Allahım esirgesin sizi.. 💖💖😘😘😘

Arifan Kitapevinden bir kitap beğendim. "Bunu satın alayım, önce ben okurum sonra Neslihan Ablama hediye ederim." diye düşündüm. Neslihan Ablam da "Oku sonra bana ver." dedi. "Ben de okuyup sana hediye etmeyi düşünüyordum." dedim. 😃😃

Çevremdekilerle fazla kaynaşamadım. Ama geçen seneki kadar çekimser durmadım. Remziye diye bir arkadaşı var ablamın. Onunla telefonlarımızı aldık. Ders veriyormuş çocuklara. Çok tatlı bir kız ya Remziye. Hepsi öyle, de, ben bir vesile olmadan çat diye samimiyet kuramam ki insanlarla. Remziye'yi de ablamın en yakın arkadaşı, çocukları da kanka diye sevdim.

En çok zamanımı Elif Mihra'yla geçirdim. Beni görür görmez koşa koşa gelip elimi tutuyor. :)) Sorduğu sorulara mümkün olduğunca çok cevap vermeye çalıştım. Ben kendisine gülüyorum, o da gamzelerini belertip bana gülüyor hemen. Maşallah suphanallah çok seviyorum bu çocukları. 😊🤗

Birkaç tane fotoğraf çektim. İyi görünenlerden atayım..

Yasak olduğu için gizli gizli çektik. 😶😶

İşte, hayatımın gidişatını değiştiren esrarlı avlu.. 😊👇

Bunlar filtresiz..

Siyah camda yansımam.

Yarın inşallah annemle çarşıya gideceğiz. Gerçekten çok hareketli geçiyor benim için yaz.. 😢

Çocukların maaşını isteyeceğim. Zorlu bir(kaç) müsabaka beni bekliyor. Alihan, İremnur, A. İnal ve de Berat....

4 öğrencim var maaşı istenecek. Unutmadan yazayım.

Abimgil geldi. Yusuf'un canını sıkmışlar yine. Oof ya of. Keşke Yusuf'la Meva bizim çocuklarımız olsaydı. Bu kadar ağır konuşmamı bağışlayın. Ama bu çocukların onurunu/gururunu kırmalarına hiç dayanamıyorum. Onlarla zıt gittiklerinde de çocuklar şımarıyor, inat yapmayı, şiddeti öğreniyorlar. Daha kendileri çocuklar kalkmış evcilik oynar gibi 2 çocuk yapmışlar. Karambole büyüyor çocuklar ya bazen çıldırasım geliyor.

Fakat bir yerden sonra durmam gerekiyor. Çünkü çocuklarına müdahale etmemden rahatsız oluyorlar. Bugün Yusuf'u böyle durgun görünce alıp bağrıma basmak istedim. Hayırlısı.. Kader, kısmet diyeceğiz bazı şeylere. Yoksa inanın insan deli olur çok düşünüp elden bir şey gelmemesinden..

***

05 Ağustos 2025, Salı...

Dün annemle Şelale Park'a gittiğimizde birkaç resim çektim..

Bugün evdeyiz. Yarın inşallah Filiz Ablamlar gelecek. Aslında işletmeleri ziyarete bugün gidebilirdim. Perşembeye kalacak. Evrakları teslim etmeye de Cuma giderim inşallah.

Geçen haftanın yorgunluğu çıkıyor ya yeminle. Evime gidip sarmaş dolaş Sevgilimin resimlerini öpmeyi özledim. Böyle hommurr hommur öpeydim acı ne vardı..

Ahh Meleğim benim. Kurban olurum yavrucuğum sana. Su gibi içerim oyy maşallah oyy nası özledim Allahım..

Neyse resimleri atim.. 😃😃👇