Milli eğitime yeni başladığımda (Ekim 2022) dondurmuştum blogsözlük hesabımı.
Yöneticilere mail atsam aktif ederler belki tekrar. Ama hem vaktim olmadı yazmaya hem de merak ediyorum o zamana kadar neler değişmiş olacak hayatımda. Tam 4 seneliğine ara vermiş olacağım blogsözlüğe ve merak ediyorum neler değişmiş olacak..
Çalıştığım kurumun değişmesi bunlardan biri mesela.
Gözlüğü çıkardım bu da büyük hadise.
Canım Kuşum Piki'yi kaybettim Ekim 2024'te.
Annemin göz hastalığı...
Fehmi dayımın alzheimer olmasi..
Ağlayacak ne çok şey var değil mi? İnsan düşününce çıldıracak gibi oluyor.
B..nin beni engellemediği bir Linkedin bir de whatsapp hesabım var. Profilini açtığımda O Pamuk Gülüşünü açıkça görebiliyorum. Bu imkansız gibiydi benim için..
Yani Ekim 2022'de öyle bir çaresizlik zincirine bağlanmıştım ki her açıdan. O ümitsizlik içinde tutunduğum en güçlü dallardan birini, blogsözlüğü kapatmışım. Şimdi çok özlüyorum.
Bilemiyorum belki de gerekliydi o anda.. (Çünkü çok sitem ediyordum. Çook karamsardım. Sık sık ağlama nöbetleri geçiriyordum ve beni o olumsuz düşüncelerden uzaklaştıracak yeni uğraşlar bulmam lazımdı.. belki de..)
2 sene sonra blogsözlüğe döneyim inşallah. Ve bu sürede iyi şeyler olduğunu göreyim.
Niye hatırladım ki bunları. Off..
